Aan alles komt een einde...

Zoo dat is al weer een tijdje geleden, ik ben deze week alweer twee weken terug in Nederland. De tijd vliegt en er zijn weer genoeg dingen die de aandacht vragen... Maar jullie hebben mijn laatste reisverhaal over de reis naar Jeruzalem en het meer van Galilea nog tegoed!

Let's start at the begin! Maandag 22 mei heb ik mijn rugtas volgepakt en ben ik naar de bushalte gelopen om daar de reis te beginnen. Een kwartier van tevoren 

stond ik bij de bushalte omdat het nog wel eens voorkomt dat de bus er eerder is dan gepland en de bussen wachten niet! Gelukkig was de bus op tijd en kon ik relaxed mijn reis beginnen, op naar Jeruzalem!

Na een diverse reis van bijna twee uur ben ik in Jeruzalem aangekomen... Onderweg stonden overal agenten en militairen aan de kant van de weg met controleposten om het verkeer naar Jeruzalem te controleren. Dit omdat president Trump exact die dag aan zou komen in Israël, beveiliging tot de hoogste graad dus...

Aangekomen in Jeruzalem ben ik rustig aan naar het Abraham Hostel gelopen om 

daar alvast in te checken... Onderweg kwam ik een aantal zwervers tegen, het trof

 mij wel dat je die overal hebt en dat iedereen er zomaar voorbij loopt. Ik had nog een graanreep in mijn tas en ben even bij een oudere vrouw gaan zitten om die te geven... Zij blij en ik ook blij dat ik een klein beetje iets kon doen...

Bij het hostel aangekomen heb ik ingecheckt en ben alvast mijn bed op gaan maken. Er was niemand op de kamer dus ik wist nog niet met wie ik samen op de kamer zou slapen. Ik heb even een half uurtje op mijn bed gelegen en mijn telefoon opgeladen, om daarna met de lightrail (feitelijk een gewone tram) naar de rand van Jeruzalem te gaan waar het Yad Vashem gelegen is. Dit is het holocaust 'museum' ter nagedachtenis aan de miljoenen mensen die omgebracht zijn in de tweede wereldoorlog. Toen ik aankwam was de ingang al dicht want de schuifdeuren gingen niet meer open maar ik ben via de achterkant toch nog naar binnen geslopen... Binnen is het echt overweldigend om al de verhalen te horen en lezen. Je word er stil van wat mensen elkaar aan kunnen doen, en heeft de wereld er iets van geleerd?

Toen ik in de tram terug zat kwam ik erachter dat het kaartje wat ik op de heenweg gekocht had niet geldig was voor de terugweg dus heb ik voor het eerst in mijn leven zwart gereden... Spannende momenten waren dat! Ik ben bij de halte Ben Yehuda uitgestapt om daar op zoek te gaan naar iets te eten en om door de Ben Yehuda markt rond te  zwerven... Uiteindelijk is het een broodje falafel geworden wat mij erg goed smaakte! Al etend ben ik gewoon ergens heen gelopen zonder eigenlijk te weten waar naar toe maar dan kom je vaak in straatjes waar je anders nooit gekomen zou zijn, erg leuk!

Na mijn avondwandeling ben ik naar mijn kamer gegaan maar daar bleek dat er al mensen lagen te slapen dus ben ik nog even naar het dakterras gegaan en een biertje en een burger besteld. Al etende kwamen er mensen bij mij zitten en hebben we uiteindelijk nog een hele tijd gepraat, het was erg gezellig! 

De volgende dag stond er een rondleiding door de oude stad gepland, na een goed 

ontbijt in het hostel liepen we in een groepje naar de oude stad. Het is erg boeiend om met een gids rond te lopen en telkens leuke en interessante informatie te horen. Na een rondleiding van bijna 3 uur heb ik het rondje zelf nog nagelopen om mooiere foto's te maken en om cadeautjes te kopen in de vele winkeltjes daar aanwezig. Spullen kopen in een Arabische/Oosterse setting is wel heel anders dan in Nederland, er staan nergens prijsjes op, omdat ze er van uitgaan dat je toch gaat afdingen, wat daar overigens heel normaal is...

'S middags ben ik al genietend van de vele kraampjes en de krioelende menigte 

naar de Damascus gate gelopen. Een eindje voorbij de poort ligt de Garden Tomb, de vermoedelijke plek waar het graf van Jezus zou zijn. Met dat je de tuin binnen komt overviel mij een diepe rust. Heel apart was dat! Na ruim een uur in de graftuin geweest te zijn ben ik weer terug gegaan naar de oude stad. Tijdens de rondleiding van 's ochtends werd er een restaurant aangeraden dus daar ben ik naar toe gegaan om te gaan eten... Het is me zeker niet tegengevallen!

Na een indrukwekkende dag slaap je altijd erg goed, zo ook deze nacht! De volgende ochtend kon ik weer aanschuiven aan het overvloedige ontbijt van abraham hostels, een goed begin van een reisdag naar Tiberias bij het meer van Galilea! De bus richting Tiberias ging pas om 13.00 dus ik had nog tijd om een stukje te gaan lopen, uiteindelijk ben ik weer in de oude stad terecht gekomen, het is gewoon zo gezellig daar! Na nog wat rond gesnuffeld te hebben ben ik naar het busstation gelopen waar ik aansloot in de rij om op de bus te wachten... 

Achter mij kwam een man staan en vroeg mij hoe laat en welke bus er naar Tiberias zou gaan. Het bleek een christen uit Amerika te zijn die in Israël was om daar de feestdagen door te brengen. Na een gesprek van bijna een half uur (wat 5 minuten leek) was daar opeens de bus met een beetje een sacherijnige buschauffeur.... 

Na een reis van twee uur arriveerde ik op Tiberias central bus station. Ik ben eerst maar naar het Tiberias Hostel gelopen om te vragen of ze nog een bed hadden om in te slapen... Met dat ik het hostel binnen stapte voelde ik mij een soort van thuis, erg fijn om even uit te kunnen rusten na een dag reizen! Nadat ik mijn bed opgemaakt had en mijn spulletjes had neergezet ben ik naar het meer van Galilea gelopen en daar de omgeving verkend. Na een dag reizen is het lekker om even af te koelen in het meer. Ik heb daarna nog even langs de boulevard gelopen en ben toen weer terug naar het hostel gegaan....

De volgende dag heb ik een stuk van 14 kilometer naar Capernaüm gelopen,achteraf iets te enthousiast misschien maar goed... Ik dacht dat er een goed pad naartoe liep maar na een tijdje bleek het gewoon een route langs de vangrail van de weg te zijn. Het was een mooie tocht waar de benen even goed aangesproken werden, ik voelde me toen even een echte backpacker ;-)

Uiteindelijk aangekomen (na bijna 4 uur lopen) ben ik eerst even ergens op een steen gaan zitten om uit te rusten. In Tabga en Capernaüm heb je diverse kerkjes en plekken waar Jezus geweest is en gelopen heeft. Na er diverse bezocht te hebben ben ik naar een waterval gelopen die aangegeven stond op de kaart die ik van het hostel mee heb gekregen. Daar aangekomen heb ik even lekker gezeten en uitgerust. Toen ik bij het eigenlijke dorpje Capernaüm aangekomen was bleek het al dicht te zijn, ik had er eigenlijk niet over nagedacht dat het natuurlijk toeristisch is en er dan openingstijden zijn... Maar niet getreurd, ik ben heerlijk bij het meer gaan zitten en heb daar gegeten en gewoon een half uur gelegen, heerlijk relaxed was dat!

Toen ik bij de bushalte stond te wachten op de bus stopte er een taxi die zei dat er geen bussen meer reden (achteraf een leugen). Maar ik niet beter te weten vroeg hoeveel hij vroeg voor een ritje naar Tiberias. Dit bleek na uitdrukkelijk vragen 10 shekel (€2.50) te zijn. Toen ik uiteindelijk uit wilde stappen nadat ik hem 10 shekel had gegeven zei hij dat het niet genoeg was en dat hij 100 shekel (€25) wilde hebben. Ik heb gezegd dat hij dat niet had afgesproken en dat ik niet meer had. We stonden naast een geldautomaat, dus ik moest maar even geld gaan halen... Dat heb ik dus niet gedaan, 25 euro voor een ritje van 10 kilometer is wel echt veel te veel! Uiteindelijk heeft de beste man 20 shekel van mij gekregen en ben ik uitgestapt en naar binnen gelopen...

Na een goede nachtrust was de tas weer ingepakt en ik weer klaar om te vertrekken richting huis... Nog heel even zwemmen in het meer en dan helaas al weer naar huis... Huis wil in dezen zeggen de vrijwilligerswoning van Aleh. Omdat het vrijdag was en het dus sabath zou worden reden er aangepaste buslijnen. Als ik een bus op een of andere manier zou missen kon ik misschien niet meer terugkomen. Gelukkig is alles goed gegaan en kwam ik tegen etenstijd weer veilig aan in de vrijwilligerswoning om daar mijn laatste dagen in Israël door te mogen brengen voordat ik de maandag erop naar huis zou vliegen...

In die twee dagen ben ik vooral bezig geweest met genieten van de zonnestralen die ik nog kon meepakken en mijn koffer die nog ingepakt moest worden.

Toen ik maandagochtend een taxi het terrein op zag draaien werd het afscheid toch wel even definitief. Gelukkig is Yosi (de vaste taxichauffeur voor vrijwilligers) een hele gezellige man die altijd wel wat vragen klaar heeft om af te vuren. 

Aangekomen bij het treinstation, eerst een kaartje kopen en toen in de trein naar Tel Aviv. Na ingecheckt te zijn moest ik nog even wachten tot ik kon boarden, dus heb ik maar even een kopje koffie met een broodje gekocht en ben ergens gaan zitten. Een luchthaven staat eigenlijk nooit stil dus er is altijd wel iets te zien!

Na twee veilige vluchten stond ik ineens weer op Nederlandse grond en kon ineens iedereen mij weer verstaan en kon ik gewoon weer Nederlands tegen iedereen praten, best even wennen! En dan kom je de deuren van de aankomsthal door en zie je daar hele enthousiaste zusjes aan komen rennen... Zo fijn om mn gezin weer om me heen te voelen. Natuurlijk werd er weer heel wat geknuffeld!

Terugkijkend heb ik een hele mooie en ook leerzame tijd voor mijzelf ervaren! Dank iedereen die daar deel van uit maakte, denk aan al de leuke en gezellige vrijwilligers en al de andere mensen die ik heb mogen leren kennen!